Jednostki administracji lokalnej, zmuszone rozwiązywać rzeczywiste problemy dotyczące zagospodarowania przestrzennego, nie dysponowały dotychczas skutecznym, nowoczesnym narzędziem do zarządzania modelem wgłębnej budowy geologicznej zintegrowanym z danymi przestrzennymi, który przyśpieszyłby proces planowania i podejmowania decyzji. Zasadniczą cechą takich Systemów Informacji Przestrzennej (SIP) jest to, że łączą w sobie wiedzę z zakresu wielu dziedzin, m.in. informatyki, geografii, kartografii, geodezji, administracji czy ochrony środowiska. Do chwili obecnej SIP były zbiorem warstw informacyjnych opisujących strukturę powierzchniową interesującego nas obszaru w formacie 2D i 2,5D. Przedstawiony artykuł jest podsumowaniem doświadczeń nabytych w trakcie opracowywania Systemu Informacji Przestrzennej o Środowisku (SIPoŚ) dla gminy Wołomin, w której warstwa informacyjna opisująca budowę geologiczną jest przedstawiona w formacie 3D. Projekt ten miał na celu przygotowanie metodyki tworzenia systemu informacyjnego dla jednostek administracji lokalnej (powiatów i gmin). Z tego powodu ograniczono się do wykorzystania dostępnych danych archiwalnych i pominięto kosztowne prace kartograficzne w terenie, niezbędne do uszczegółowienia i weryfikacji modelu (wraz z warstwami tematycznymi) przed jego faktycznym zastosowaniem. System Informacji Przestrzennej o Środowisku zawiera cyfrowy, przestrzenny model budowy geologicznej do 30 m poniżej powierzchni terenu, warstwy informacyjne dotyczące infrastruktury gminnej oraz warstwy planistyczne i informacje o zasobach przyrodniczych. Dzięki otwartej budowie systemu poza standardowymi informacjami można włączyć inne, specyficzne dane. Umożliwia to indywidualne traktowanie każdego obszaru. Niniejsze opracowanie proponuje nowatorską i nowoczesną metodę rozwiązywania problemów polityki przestrzennej i podejmowania decyzji w jednostkach administracji lokalnej. Wydaje się, że mogłaby ona znaleźć szerokie zastosowanie w wydziałach ochrony środowiska i planowania przestrzennego w gminach i powiatach na terenie całego kraju. W przyszłości systemy takie mogłyby być opracowywane na zlecenie zainteresowanych jednostek, szczególnie tych przygotowujących plany przestrzennego zagospodarowania terenu.
