Szczegółowy numeryczny model wgłębnej budowy geologicznej obszaru aglomeracji miejskiej na przykładzie fragmentu Warszawy oraz jego wizualizacja z wykorzystaniem technologii kompatybilnej z przeglądarkami internetowymi. Przedstawiono wizualizację charakterystycznych elementów budowy geologicznej tj. dolina rynnowa Żoliborz-Szczęśliwice, pokłady mioceńskiego węgla brunatnego. Model 3D stanowi element niezbędny do zbudowania zintegrowanego systemu informacyjnego obejmującego dane geologiczne i planistyczne aglomeracji Warszawy.
Model ten jest uzupełnieniem Atlasu geologiczno-inżynierskiego Warszawy w skali 1:10 000 opracowanego przez Zakład Hydrogeologii i Geologii Inżynierskiej Państwowego Instytutu Geologicznego-Państwowego Instytutu Badawczego i Zakład Geotechniki Instytutu Techniki Budowlanej.
Obejrzyj model w przeglądarce Geo3D
Opracowanie ma charakter kompleksowego studium obejmującego zarys budowy geologicznej Warszawy, zakres prac geologicznych oraz metodykę badań towarzyszących opracowaniu szczegółowego numerycznego modelu 3D budowy geologicznej obszaru aglomeracji Warszawy. W kontekście dotychczas realizowanych projektów model ma charakter innowacyjny. Stanowi on m.in. przestrzenną interpretację informacji geologicznej archiwizowanej w postaci baz danych. Utylitarny charakter otrzymanej reprezentacji graficznej modelu wynika z możliwości jej wykorzystania zarówno do celów naukowych, jaki i przy prowadzeniu działalności popularyzacyjnej.
Szczegółowy model wgłębnej budowy geologicznej fragmentu Warszawy został odwzorowany w państwowym układzie współrzędnych geodezyjnych 1992. Rozdzielczość pozioma modelu odpowiada skali 1:10 000, natomiast pionowa uzależniona jest od stanu rozpoznania geologicznego wynikającego z dostępności danych oraz ich przestrzennego rozmieszczenia. Niezależną część modelu stanowi zharmonizowana pod względem wydzieleń litologicznych, stratygraficznych i genetycznych baza danych zgodna ze strukturą CBDG powstała przez integrację istniejącej, jak i nowo pozyskanej informacji geologicznej w wyniku przeprowadzonych prac terenowych oraz z zewnętrznych firm geologicznych.
Obserwacje i wnioski odnoszące się do opracowanego modelowania przestrzennych mogą stanowić element pomocny przy weryfikacji dotychczas postawionych hipotez odnośnie rozwoju budowy geologicznej. Wykonany w ramach realizacji projektu model relacji facjalnych w obrębie sekwencji plioceńskich z wykorzystaniem sekwencyjnej symulacji wskaźnikowej potwierdzają hipotezy postawione przez naukowców zajmujących się badaniem podłoża kenozoicznego Warszawy i okolic, według których występowanie osadów mułkowo-piaszczystych w obrębie kompleksu iłów pstrych ma charakter soczew o niewielkim zasięgu.
Opracowanie zostało wykonane na zlecenie Ministra Środowiska i sfinansowane ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej pochodzących z opłat określonych w art. 84,85 i 85a ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. „Prawo geologiczne i górnicze”.