Badania materiału rdzeniowego z utworów ogniwa najstarszej soli kamiennej (Na1) z wierceń wykonanych na obszarze złoża soli kamiennej Mechelinki (otwory dokumentacyjne z lat 1973-1974 – Werner, 1975; oraz otwory z terenu budowanego KPMG Kosakowo – Czapowski & Tomaszczyk, 2012) umożliwiły analizę facjalną utworów solnych oraz wykonanie modelu 3D budowy geologicznej złoża (ryc. 1). Analiza opracowanego modelu pozwoliła sformułować wnioski odnośnie struktury i genezy złoża: 1) pokład najstarszej soli kamiennej (Na1) budują 2 typy facjalne soli (Czapowski, 1987; Czapowski i in., 1993): dominujące miąższościowo utwory otwartego basenu solnego (OBS; głównie rytmicznie laminowana anhydrytem sól równo- do różnokrystalicznej i sól kryształowa) w dolnej czę-ści i przykrywające je osady laguny solnej (LS; głównie sól różnokrystaliczna ze skupieniami anhydrytu). Powstanie tej sukcesji facjalnej jest naturalną konsekwencją stopniowego wypełniania przez osad chlorkowy zróżnicowanego głębokościowo zbiornika ewaporatowego po etapie depozycji utworów ogniwa anhydrytu dolnego (A1d). Brak wystarczającej kompensacji przyrostu osadu przez subsydencję dna zbiornika spowodował jego stopniowe spłycenie; 2) w dolnej części pokładu soli, na niemal stałej głębokości, występują na całym obszarze złoża Mechelinki dwa korelowane poziomy anhydrytu śródsolnego (A1s1 i A1s2) grubości kilku-kilkudziesięciu cm. Rejestrują one dłuższe okresy rozcieńczenia solanki w zbiorniku ewaporacyjnym i mogą stanowić istotne utrudnienie podczas ługowania kawern magazynowych; 3) w stropie podścielających pokład soli utworów ogniwa anhydrytu dolnego, w rejonie na NE od otworów K-1, K-2, K-5 i Me-4, zaznacza się wyraźne obniżenie, obejmujące utwory siarczanowe z ich podłożem; 4) potwierdzeniem wewnętrznych przemieszczeń w pokładzie soli (Wilkosz i in., 2012) jest występowanie stref o zwiększonym nachyleniu warstewek solnych i siarczanowych, ulokowanych w spągu i górnej części pokładu. Podobne zaburzenia odnotowano w profilach otworów Me-1, Me-2 i Me-5.
